ซึ่งในงานนี้ "รศ.ดร.พาสิทธิ์" รองปลัด อว.ได้กล่าวว่า ผมดีใจที่เห็นความร่วมมือของมหาวิทยาลัยราชภัฏทั้ง 4 แห่ง คือ มรภ.อุดรธานี มรภ.เลย มรภ.มหาสารคาม และมรภ.สกลนคร ในฐานะสถาบันอุดมศึกษาเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น ที่ตระหนักและให้ความสำคัญของหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงร่วมกันสร้างสรรค์ต่อยอดช่วยชาวบ้านและชุมชน โดยเฉพาะการเกษตร ในเรื่องข้าวที่เป็นของไทย ด้วยศักยภาพของพี่น้องเกษตรกร และมหาวิทยาลัยที่เรามีอยู่ ขอให้จับมือพัฒนาข้าวไทย ให้มีมูลค่าที่สูงขึ้นด้วยการแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์จากข้าว เช่น ปลูกข้าวทำเป็นยา ทำเป็นเครื่องสำอาง นำนวัตกรรมมาขยับ Value Chain ให้ไปถึงตรงนั้นได้ แต่ทั้งนี้ต้องอาศัยความร่วมมือจากทุกฝ่าย กระทรวง อว. มีกองทุน ววน.ที่สนับสนุนการวิจัย แต่เราจะไม่วิจัยไปเรื่อยๆ เราต้องทำให้พี่น้องชาวไทยกินดีอยู่ดีขึ้น ส่วนธัชชา เป็นหน่วยที่ตั้งขึ้นเพื่อขับเคลื่อนงานวิจัยด้านสังคมศาสตร์ มนุษยศาสตร์และศิลปกรรมศาสตร์ สถาบันเศรษฐกิจพอเพียงเป็น 1 ใน 5 สถาบันภายใต้ธัชชา ที่เราต้องการผลักดันให้ใช้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงไปสู่โมเดลของการพัฒนาที่ยั่งยืนในระดับนานาชาติ เพราะในหลวง ร.9  ทรงทำไว้ให้กับคนไทยได้นำไปใช้ แต่เราจะทำให้ปรัชญานี้เป็น Center ของภูมิภาค ถือเป็น Soft Power ของไทยจริงๆ ที่จะให้ต่างชาติมาเรียนรู้เป็นต้นแบบ ไม่ใช่แค่ด้านการเกษตรเท่านั้น แต่ทางด้านเศรษฐกิจก็นำไปปรับใช้ได้เช่นกัน ฝากให้ธัชชาและสถาบันอุดมศึกษาสานต่อเรื่องนี้ ทำให้เป็นศูนย์การเรียนรู้ให้ต่างชาติมาศึกษาดูงาน ซึ่งจะเป็นไปตามเป้าหมายของสถาบันเศรษฐกิจพอเพียงที่ธัชชาได้จัดตั้งขึ้น

ด้าน "ดร.เอกราช" รองอธิการบดี มรภ.อุดรธานี กล่าวถึงโครงการวิจัยดังกล่าวว่า ได้รับงบประมาณจากสถาบันเศรษฐกิจพอเพียงของธัชชา เพื่อพัฒนาเทคโนโลยีพลังงานสะอาดที่ใช้สำหรับกระบวนการผลิตข้าวแบบครบวงจร เป็นทำงานร่วมกันของมหาวิทยาลัยเครือข่าย ช่วยปรับปรุงการผลิตข้าว ด้วยเทคโนโลยีที่สะอาดขึ้น ประหยัดขึ้น ลดการพึ่งพาเทคโนโลยีจากภายนอก บนหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง  เช่น เตาเผาแกลบไร้ควัน (พลังงาน ชีวมวลจากแกลบ) เครื่องสูบน้ำผิวดินพลังงานแก๊สชีวภาพ (LPG) เครื่องสูบน้ำผิวดินพลังงานไฮบริด (กังหันลม – โซล่าเซลล์) เครื่องสูบน้ำใต้ดินพลังงานไฮบริด (กังหันลม – โซล่าเซลล์) เครื่องหยอดเมล็ดพันธุ์ข้าวนาแห้ง (พ่วงรถไถเดินตาม) นอกจากนั้นโครงการนี้ยังเป็นการทำงานร่วมกับชุมชนเพื่อเรียนรู้ร่วมกันตั้งแต่ต้นน้ำยันปลายน้ำ เพื่อแก้ไขปัญหาเดิมที่มีอยู่ เริ่มจากกลุ่มบ้านต้อน จังหวัดหนองคาย และจะมีการขยายผลไปปรับใช้ยังพื้นที่ต่างๆ ต่อไปด้วย